(advertentie)
(advertentie)
(advertentie)

Kunstmatige of synthetische zaden. Het klinkt wellicht als science fiction in je oren maar de technologie bestaat al sinds de jaren ’60. Voor kunstmatige cannabiszaden is tegenwoordig echter vernieuwde interesse, omdat het bescherming tegen het HLVd cannabisvirus biedt. Daarnaast zijn kunstzaden net als stekken genetisch gelijk aan hun moederplant, en dus ideaal voor grote (il)legale wietkwekerijen. 

De bedrijven die ze maken, noemen het tegenwoordig synthetische cannabiszaden maar misschien heb je ook weleens van tissue culture gehoord? De techniek is namelijk hetzelfde en bestaat eigenlijk al sinds de jaren ’60. Bij de eerste pogingen werd de techniek uitgevoerd met gewassen als wortelen en citrusbomen maar het kan dus ook met wietplanten.

Synthetische wietzaadjes kunnen voor onbepaalde tijd in leven worden gehouden.

Kunstzaden in de strijd tegen HLVd

Met name door het Hop Latente Viroïde cannabisvirus (HLVd) is er vernieuwde interesse in kunstmatige zaden voor cannabis. HLVd is namelijk een groot probleem voor grote cannabisproducenten. Het is een virus dat wietplanten verzwakt en je nauwelijks opmerkt tot je er last van hebt. Het virus kan pas na maanden ineens opduiken en zich via moederplanten en zelfs via wietzaadjes verspreiden.

Synthetische cannabiszaden bieden mogelijk een uitweg, omdat ze schoner en vrij zijn van ziekteverwekkers. Daarnaast kun je bepaalde fenotypes als kunstzaadje voor altijd in leven houden, zonder daarvoor een moederplant te moeten onderhouden. Er zijn helaas ook wel nadelen aan de kunstzaden.

De kosten liggen bijvoorbeeld relatief hoog omdat ze in een laboratorium gemaakt worden. Ook duurt het zo’n 3 tot 6 weken voordat je van een kunstzaadje weer een groeiend plantje hebt gemaakt. Daarnaast kun je ze (nog) niet zoals een gewoon zaadje in de aarde stoppen en laten groeien. In plaats daarvan worden ze eerst in weefselkweek opgekweekt.

Vanwege de complexiteit zullen illegale kwekers waarschijnlijk niet snel op synthetische zaden overstappen. Voor grote legale telers bieden de zaden waarschijnlijk wel een uitkomst. Zij lopen geen risico meer op het HLVd virus, en kunnen al hun fenotypes gemakkelijk jaren bewaren. Stekjes zullen er altijd wel blijven maar dan alleen voor een snelle vermeerdering. De moeders kun je dan uit een kustzaadje opkweken, net zoals bijvoorbeeld twee unieke wietplanten om ‘normale’ zaadjes van te maken.

Helaas kun je de kunstzaden (nog) niet rechtstreeks in de aarde zaaien.

Hoe maak je een synthetisch wietzaadje?

Synthetische wietzaadjes kunnen van elk stukje plant gemaakt worden. Jack Munz van 3Rivers Biotech legt het uit op de website groentennieuws. Het maakt dus niet uit of je een groeipunt neemt of gewoon een groepje plantencellen afkomstig van een stam of steel. Dit stukje weefsel vormt het zaadbeginsel, net als in een echt zaadje.

Net als het endosperm van een echt zaadje krijgt het kunstmatige wietzaadje ook een voedingsreserve mee. De voedingsreserve in een kunstzaadje is echter ook kunstmatig, en bestaat uit een voedingsoplossing in een halfvaste gel. Hierin wordt het weefselkweekmonster (ook wel explant genoemd) als het ware geplaatst. Daarna wordt van de buitenkant van de endosperm-gel een zaadhuid gemaakt – het kunstmatige zaadhulsje als het ware…

In onderstaande video (niet van 3Rivers) zie je met eigen ogen hoe synthetische plantenzaden gemaakt worden.

Voor en nadelen van kunstwietzaden

Omdat synthetische zaden niet zomaar even in de grond gezaaid kunnen worden, is het momenteel alleen nog commercieel interessant voor opslag en transport van genetica. Voor de lange termijn opslag is het wel superieur ten opzichte van gewone zaden, want je kunt de exacte genetica voor onbepaalde tijd in leven houden.

Ook verkleint de techniek de kans op mutaties. Omdat het metabolisme vertraagd wordt is er namelijk minder celdeling en dus weinig kans dat er een mutatie optreed. Het duurt wat langer (3 tot 6 weken) voor je weer een groeiende wietplant hebt, maar die is dan weer helemaal identiek aan het origineel.

Tot slot stelt Jack van 3Rivers Biotech telers gerust die bang zijn om hun unieke genetica kwijt te zijn als ze daar synthetische wietzaden van laten maken. Alle weefselmaterialen worden gelicenseerd met duidelijke juridisch afspraken. “Alles wat we naar weefselkweek brengen is niet van ons. We houden het gewoon voor je vast.”

Van kustzaadje terug naar een plant duurt 3 tot 6 weken.

3Rivers werkt aan een bewortelingsprotocol om de kunstzaden makkelijker in pluggen te kunnen opkweken.

Meer informatie over synthetische zaden voor cannabisplanten, en de gebruikte technieken vindt je op 3riversbiotech.com.

[Foto’s: 3Rivers Biotech]
(advertentie)